నా చెలి చిరు మందహాసం
రగిలిచెను నా గుండెలో దరహాసం
తన ఓర చూపుకే
మొదలాయెను నా మది లో తీయటి పాశం
ఆ పరవశపు జల్లులలో తడిసి
ధ్నమాయేను నా జీవుతం
కొంగొత్త భావాలను రేపే తన స్నేహం
ఇదే నాలో మార్పుకు తొలి ఉదయం
ఎపుడూ లేనిది నా మది
తన చూపుకై ఆరాటపడ్డది
కంటి నిండా నిద్ర కరువాయెను
బొజ్జ నిండా భోజనం కూడా మరచిపోయాను
రేయి పగలూ..తన ధ్యాసే
తన నామ సంకీర్తనే
చండ ప్రచండ ఉషస్సు
నాలో మొదలాయెను..అది తన మాయే కామోసు
తను నవ్వింది...నన్ను ఆ నవ్వుల్లో ముంచింది
తను ఏడ్చింది..నా గుండెను పిండి చేసింది
అదేంటో తన మాయలో
నన్ను నేను మైమరచిపోయాను
పరవశించి పోయాను
పులకరించి పోయాను..
No comments:
Post a Comment